Slowfeeders

Met een slowfeeder vertraag je de opname van ruwvoer en verleng je de eettijd. Ook verminder je hooiverspilling. Tegenwoordig zijn er verschillende soorten slowfeeders op de markt en zie je door de bomen het bos niet meer. Wat zijn nu de voordelen, nadelen en verschillen van de verschillende slowfeeders?

Waarom een slowfeeder?

Het woord slowfeeder zegt het eigenlijk al: slow feeden, een slowfeeder is voornamelijk bedoeld om paarden langer over hun ruwvoer te laten doen. Daarnaast kan het helpen om paarden die van nature aanleg hebben om wat dikker te worden, te beperken in hun hooiopname omdat ze langer over een kleinere hoeveelheid hooi kunnen doen. Je kunt het ruwvoer afwegen en de hoeveelheid die ze mogen hebben aanbieden in slowfeeders. Zo kun je minder voeren, maar staan ze niet te lang zonder ruwvoer. Paarden in de natuur zijn gewend om veel kauwbewegingen te maken en eigenlijk de hele dag door kleine beetjes ruwvoer tot zich te nemen. Dit heeft een positieve invloed op het maagdarmstelsel. De relatief kleine maag van het paard produceert veel maagzuur. Het paard lang laten vasten kan maagzweren veroorzaken. Het speeksel dat ontstaat door het kauwen, neutraliseert het maagzuur.

Een slowfeeder vermindert ook morsen en verspillen. Wanneer hooi los in een bak zit, wordt er vaak veel gemorst. Wanneer paarden hooi los van het zand eten, nemen zij met dit hooi ook zand op. Dit zand stapelt zich op in de darmen wat grote problemen kan opleveren voor de algemene gezondheid van het paard. Het is dan ook goed om niet los op zand te voeren en een andere bodem dan zand onder een slowfeeder te hebben. Denk aan tegels (steen of rubber).

Welke slowfeeder?

Er bestaan verschillende soorten slowfeeders. De bekendste slowfeeders zijn wel de losse netten en zakken in allerlei vormen, maten en mazen, en de slowfeeder bak met een frame en net of met losse netten daarin. Ook de bakken zijn in verschillende vormen en maten te verkrijgen.

Maar welke is nu het handigst om te gebruiken voor jouw paard? Het voordeel van netten en hooizakken is dat je ze overal op kunt hangen. In bomen, aan palen, in de stal, enzovoorts. Je kunt ze hoog en laag hangen. Houd hierbij wel altijd de 80/20 regel aan. 80% van de netten dienen laag, maximaal tot schouderhoogte, te hangen. Dit is de natuurlijke eethouding van een paard. De andere 20% mag hoger of op lastige plekken voor Passive Physio. Paarden eten in de natuur immers laag van de grond, maar ook hoger hangende takken of vruchten uit de boom.

Naast hooinetten en hooizakken heb je ook frames met netten die je in een bak kunt doen. Populaire bakken hiervoor zijn de zogenaamde kuubskisten. Deze zijn hoog en je kunt er een flinke hoeveelheid hooi in kwijt. Tegenwoordig zijn er kant en klaar frames voor deze bakken te koop in de juiste maten met de netten er al omheen gespannen. Maar je kunt deze frames natuurlijk ook zelf maken van bijvoorbeeld grijze pvc buizen (3 of 4,5 cm doorsnede, niet hufterproof en alleen voor niet-slopers), steigerbuizen of houten latten en losse netten. Zorg er voor dat je het frame zo maakt dat het mee kan zakken als de hoogte van het hooi daalt. Naast een frame kun je er ook voor kiezen om ogen in de bak te maken en er gewone hooinetten in vast te maken. Het grote voordeel is toch wel de grote hoeveelheid hooi dat je er in kwijt kunt én niet te vergeten: de natuurlijke lage eethouding.

Zowel de netten/zakken als de bakken hebben voor- en nadelen. Ik zet ze even op een rij.

Voordelen netten/zakken:

• Verkrijgbaar in alle soorten en maten
• Overal op te hangen
• Ideaal voor tracksystemen om meerdere voerplaatsen te creëeren
• Er zijn netten te koop speciaal voor balen

Nadelen netten/zakken:

• In de hangende netten/zakken kun je niet veel volume kwijt en zul je meer netten moeten ophangen of meerdere voerbeurten per dag plannen
• Houd rekening met het morsen van hooi, tegels onder de netten zijn noodzakelijk tegen zandinname

Voordelen bakken met frame:

• Veel volume
• Goede hoogte voor paarden
• Op maat gemaakte frames te koop

Nadelen bakken met frame:

• Door het grote volume stimuleert het minder tot bewegen
• Met overenthousiaste paarden of frustratie-eters kan de bak met frame veel herrie veroorzaken
• Neem nooit een frame met metalen mazen. Hierdoor slijten de tanden sneller en verkeerd
• Niet voor kleine pony's, tenzij je er een stuk uit zaagt

Welke maasgrootte?

Heb je een paard dat onverstoorbaar door blijft eten, dan is een kleine maas het beste. Dan rem je echt af. Heb je een paard dat prima eetpauzes inlast, kun je een grotere maas nemen. Het meest ideale vind ik een combinatie van beiden. Zelf heb ik mijn paarden op een equihabitat staan met tracksysteem. Hier hebben we 14 hooiplekken, die we niet allemaal tegelijk gebruiken en afwisselen om het lopen en zoeken naar eten te stimuleren. Hier hangen we verschillende netten op. Een of twee met een grotere maas (4,5 x 4,5 cm) of helemaal los in een bak voor de snelle hap en om frustratie te voorkomen en de andere netten zijn met een maas van 3x3 cm of 2x2 cm om echt te slowfeeden. En een aantal netten worden alleen gevuld met stro. Alleen voeren in slowfeeders met een kleine maas kan stress geven, omdat je paard honger heeft en deze niet goed kan stillen. Gebruik voor stro alleen netten met een grotere maas. 

Start je voor het eerst met een slowfeeder, geef je paard dan de tijd om te wennen door een grote maas te kiezen. Zo leren ze eten uit een net en voorkom je frustraties. Zijn ze hier aan gewend, kun je kleinere mazen nemen zoals 3x3 of 2x2 cm. 2x2 cm is wel echt klein en alleen voor ervaren paarden.

Welk materiaal?

Ik noemde het hierboven al: neem geen maas dat volledig uit metaal bestaat. Frames voor kuubskisten worden zowel met slowfeednetten als met betongaas verkocht. Maar metaal kan verkeerde en te snelle slijtage aan de tanden veroorzaken.

Er zijn veel verschillende netten te koop. Zowel de zakken en hangende netten als de netten voor frames kunnen geknoopt of ongeknoopt zijn. Ongeknoopt heeft de voorkeur. Ook geknoopt kan verkeerde slijtage geven. Maar ook de knopen pakken makkelijker vast, waardoor de paarden de netten sneller kapot trekken. Verder is de dikte en stugheid van het touw ook divers. Slapper en dunner touw gaat minder lang mee en wordt het hooi makkelijker doorheen getrokken. Stugger en dikker touw gaat langer mee, maar maakt het ook lastiger te eten. Zo zal een slowfeeder van 3x3cm van slap en dun touw gemakkelijker eten dan een slowfeeder met dezelfde maas van dikker en stugger materiaal.