Maagproblemen bij je paard

Ongeveer 80% van de paarden in Nederland heeft last van de maag. Dit gaat van een kleine irritatie tot serieuze maagzweren. Onderzoek wijst uit dat het grootste deel van de paarden met maagproblemen in de sport lopen. Maar er zijn ook veel recreatiepaarden die kampen met maagproblemen. Hoe ontstaan maagproblemen? En wat kun je er aan doen?

De maag van een paard is relatief klein en gemaakt om gedurende dag kleinere hoeveelheden voeding op te nemen. De maag produceert de hele dag door maagzuur. Alleen het onderste deel van de maag heeft een beschermende laag en daarom is met name het bovenste gedeelte erg kwetsbaar. Daarom is het belangrijk dat je paard nooit met een lege maag staat, anders ontstaan er snel maagzweren. Ook het trainen op een lege maag kan er voor zorgen dat het bovenste gedeelte geïrriteerd raakt. 

Er zijn verschillende oorzaken van problemen met de maag. Zo kan een lege maag ervoor zorgen dat er teveel maagzuur in de maag zit en de maagwand daardoor geïrriteerd kan raken. Zorg er daarom voor dat je paard nooit langer dan 2 uur zonder ruwvoer staat. Voer je in porties met bijvoorbeeld een tijdklok, zorg er dan voor dat er geen lange pauzes tussen de eettijd zit. En ook wanneer je meerdere keren op een dag voert, zorg dan dat het voldoende is om tot de volgende voerbeurt uit te kunnen, óók in de nacht. 
Een andere oorzaak van maagklachten is suiker en zetmeel in brok of muesli. Teveel suiker en zetmeel zorgt voor aanmaak van maagzuur. Ook kauwt je paard te kort op brokken en muesli om voldoende speeksel aan te maken, waardoor het maagzuur niet voldoende geneutraliseerd wordt. Geef dus voldoende ruwvoer of meng een ruwvoermix door je krachtvoer, zodat je het kauwen stimuleert. Geef ook altijd éérst hooi voor je krachtvoer geeft, zodat er al meer speeksel is aangemaakt. 
Stress zorgt ook voor maagklachten. Stress verlaagt namelijk de bloedtoevoer naar de maag, waardoor de maagwand minder gevoed wordt en gevoeliger wordt voor het maagzuur. Zorg dat je paard minimaal stress heeft. Acute stress kan geen kwaad, maar dat is maar een korte tijd (denk aan een schrikreactie en willen vluchten). Maar chronische stress is, naast onvoldoende ruwvoer, oorzaak nummer 1 van maagproblemen bij paarden. 
En niet te vergeten: medicatie. Bepaalde medicijnen kunnen maagzweren veroorzaken, denk bijvoorbeeld aan pijnstillers of ontstekingsremmers. 

Hoe herken je nu maagproblemen bij je paard? Er zijn verschillende signalen die kunnen wijzen op maagproblemen. Zie je meerdere signalen bij jouw paard? Dan is het verstandig contact op te nemen met een dierenarts. 

• gapen
• singelnijd
• happen naar de buik
• luchtzuigen
• narrig/chagrijnig zijn
• opgeblazen buik
• staakgedrag vertonen
• wisselende ontlasting, al dan niet met mestwater
• moeilijke eter
• langzaam eten
• tandenknarsen
• koliekerig
• kleine beetjes drinken in plaats van lange teugen
• meer speeksel produceren
• lange warming up nodig en wat met de handrem erop lopen
• reageren op grof ruwvoer, bozig doen bij eten of mestwater of diarree krijgen
• ruwvoer in water willen soppen

Om zeker te weten of je paard maagzweren heeft, kan de dierenarts een maagscopie doen. Je paard moet hiervoor nuchter zijn en het kan nogal een ingrijpend onderzoek zijn, waar je paard ook weer stress van krijgt, wat weer nadelig is voor de maag. Er kan ook voor gekozen om preventief met omeprazol te starten. Heeft je paard daadwerkelijk maagzweren, dan zul je snel verbetering zien.

Maar veel beter is om maagproblemen te voorkomen. Zorg er daarom voor dat er geen stress is, er altijd ruwvoer beschikbaar is en je geen  ongezond krachtvoer geeft. Is je paard al gevoelig op de maag, dan kun je ervoor kiezen om bepaalde kruiden te geven ter ondersteuning. Er zijn speciale kruidenmixen op de markt, maar je kunt ook zelf een mix maken met bijvoorbeeld: kamille, munt, mariadistel, citroenmelisse, zoethoutwortel (niet bij drachtige of lacterende merries of paarden die metabolische problemen hebben), mariadistel, engelwortel, paardenbloem, goudsbloem, rozemarijn. Geef kruiden nooit langer dan 6-8 weken en las daarna een stoptijd van minimaal 2 weken in.